W tym poście chciałbym przedstawić sposób wykonania dosyć prostych przejściówek na różnego typu elementy SMD.
Wstęp
Może się tak zdarzyć, że będzie się chciało wykorzystać pewien element SMD do testów różnego rodzaju układów. A jak wiadomo testy najlepiej wykonywać na płytkach stykowych, bądź uniwersalnych. W takim przypadku zamiast lutować kabli do elementów służących do montażu powierzchniowego lepiej wykonać płytkę, zawierającą pady oraz wyprowadzenia na goldpiny. Dzięki temu w bardzo łatwy sposób można lutować bądź odlutowywać różnego typu układy.
Poniżej przedstawiam wersję paru płytek PCB przystosowanych do łączenia elementów SMD do płytek stykowych. Wyprowadzenia układów są podłączone bezpośrednio do golpinów. W związku z tym wszystkie dodatkowe elementy należałoby umieścić bezpośrednio na płytce stykowej.
Wersje płytek PCB
W wykonaniu projektu takich płytek nie ma nic skomplikowanego, należy poprostu umieścić element oraz odpowiednio poprowadzić ścieżki do goldpinów. Ścieżki będą prowadzone tylko po górnej warstwie.
Pierwsza płytka została wykonana na przykładzie elementu MCP2200 w obudowie SOIC20. Schemat układu oraz element w takiej obudowie przedstawiłem na rysunku 1.
Rys. 1. Przykładowy schemat oraz zdjęcie elementu w obudowie SOIC20
Przy tworzeniu tego typu uniwersalnych płytek nie ma co się przejmować orientacją elementów ani ich rozmieszczeniem. Wszystkie dodatkowe elementy elektroniczne, jeśli byłyby potrzebne dla układu w określonej obudowie można umieścić bezpośrednio na płytce stykowej lub uniwersalnej.
Dla każdego układu schemat będzie wyglądał tak samo w związku z tym nie będę go już powielał, zaprezentuję tylko kilka wersji płytek PCB.
Jeśli jest to płytka nie dedykowana dla konkretnego układu, wtedy nie należy stosować płaszczyzny masy. Spowodowane jest to tym, że nie wiadomo do której nóżki będzie przylutowana masa.
Jak można zaobserwować na rysunku 2. płytka z elementem SOIC20 ma niewielkie wymiary (25,4 mm na 28 mm).
Rys. 2. Płytka PCB dla obudowy SOIC20
W ten sposób można też wykonać połączenia mikrokontrolerów w nie przewlekanych obudowach. Rezonator kwarcowy oraz pozostałe niezbędne elementy potrzebne do pracy umieszcza się tak jak poprzednio na płytce stykowej. Odległości będą trochę większe, niż w przypadku ręcznego ich umieszczenia na PCB. Natomiast nie będzie to przeszkadzało w poprawnej pracy mikrokontrolera.
Rys. 3. Płytka PCB z mikrokontrolerem ATmega128 w obudowie TQFP
Wymiary płytki są dosyć niewielkie, bo jedyne 83mm na 31mm. Przy czym ścieżki są dosyć grube, ponieważ mają 12 milsów. Dzięki temu dosyć łatwo będzie można wykonać taką płytkę w domu.
